محسن یگانه یا گرشا رضایی؟/دو نگاه متفاوت به مخاطب در «هنرـ صنعتِ» موسیقی

خبرگزاری فارس ـ گروه موسیقی: محسن یگانه دیشب ۲۲ تیرماه ۱۴۰۱ حین برگزاری کنسرت در بوشهر صدایش گرفت و ادامه اجرا را متوقف کرد. او اما عمیقا از حاضرین در سالن عذرخواهی کرد و این نگاه به مخاطب همان نگاهیست که در شان هنرمند و مخاطب ایرانی‌اش باید باشد.

محسن یگانه در  این کنسرت هنگام اجرای آهنگ «بهت قول می‌دم» صدایش می‌گیرد و ادامه کنسرت را متوقف می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او لحظه‌ای که صدایش گرفت و احساس کرد حنجره‌اش مشکل دارد و نمی‌تواند خواندن را به نحو شایسته ادامه دهد، به تماشاچیان حاضر در سالن گفت: نمی‌دانم چه کلمه‌ای برای عذرخواهی که در دلم است پیدا کنم که در خور و شأن (شما) باشد.

او افزود: خیلی وقت است کنسرت‌هایم را کنسل نکرده‌ام حتی تا ۵ دقیقه قبل استیج هم فکر نمی‌کردم این اتفاق رخ دهد. نمی‌دانم چه باید بگویم، هزینه همه بلیت‌ها را پس می‌دهم و یا همه این جمع در کنسرت بعدی بوشهر بلیتشان را جدا رزرو می‌کنیم، هرچه ضرر و زیان این برنامه باشد با من است و به تهیه‌کننده پرداخت خواهم کرد. امیدوارم من را ببخشید، هر چه همیشه داشتم از شما بوده است. کلمات نمی‌توانند حال مرا توصیف کنند، رویم نمی‌شود در چشمانتان نگاه کنم. شرمنده، رویم سیاه! ولی حال من را بفهمید صدایم گرفته و درخور شأن گوش‌های شما نیست. تا اینجا هم برای خاطره داشتن شما از امشب، اجرا کردیم...

این‌ها واژه به واژه حرف‌های دیشب محسن یگانه خواننده سرشناس موسیقی پاپ بود که عمدا اینجا به‌طور دقیق و کامل ارائه شد تا به این مقوله بپردازیم که بی‌شک تراز و شان هنرمندان معطوف به نوع نگاهشان به مخاطب خواهد بود و این مساله مهم‌ترین و تعیین‌کننده‌ترین مساله برا جایگاه یک هنرمند محسوب می‌شود.

هرچه هنرمند و سلبریتی بیشتر به جایگاه مخاطب آگاه باشد و منزلت او را حفظ کند، چند مساله را در ذهن متبادر می‌سازد. اول اینکه هنرمند قدر و جایگاه مخاطب را می‌داند و اینکه در یک زیست اجتماعی، هنرمند در یک تعریف اجتماعی بدون مخاطب نمی‌تواند هویتی مستقل برای خود داشته باشد و دوم اینکه هر زمان که ارتباط بین هنرمند و مخاطب گسسته شود و هنرمند درکی از مخاطب نداشته باشد و نداند حیات هنری اجتماعی او بسته به وجود همان مخاطبیست که به او معنی بخشیده است، آنجاست که مرگ تدریجی هنرمند کلید می‌خورد.

این روزها فصل داغ کنسرت‌هاست، جدای از محبوبیتی که با برگزاری کنسرت برای هنرمند افزون می‌گردد، مساله اصلی و بدون تعارف در اینجا کسب درآمد مالی است که این بخش را می‌توان مهمترین بخشی دانست که حیات هنرمند و سلبریتی را به خود نیازمند می‌سازد.

اما متاسفانه برخی از این هنرمندان که با پول و عشق و احترام همین مخاطبان به جایگاهی رسیده‌اند، به سرعت فراموش می‌کنند که در این تقابل دوسویه که آنها با آهنگی حال مخاطبشان را خوب می‌کنند اما در عوض ده‌ها مزایای کم‌نظیر به دست می‌آورند و به راحتی فراموش کرده و قدر مخاطب را آنچنان که باید نمی‌دانند.

مساله گرفتگی صدای محسن یگانه در کنسرت دیشب باعث شد تا در طول یک ماه دو نمونه و دو رویکرد برخورد سلبریتی با مخاطبان را ببینیم. دو نوع نگاه کاملا متفاوت که در یکی که هنوز در میانه راه است، و هنوز جا دارد تا به مراتب بهتری برسد، نگاهی از بالا به پایین به مخاطب دیده می‌شود. نگاهی که در خود چندین ضعف مستتر را آشکار می‌کند.

آقای گرشا رضایی در حاشیه‌ای که در کنسرت چند هفته پیشش به وجود آورد اول از فقدان اطلاعات رنج می‌برد و فقدان اطلاعات تاریخی و فقدان شناخت درست از اقوامی که خود او نیز یکی از همین اقوام است. چراکه یک سلبریتی که لهجه یا گویش و رفتار خاصی از یک قومیت خاص را به مثابه پدیده‌ای سطح پایین قلمداد کند حتما از فقدان اطلاعات رنج می‌برد چراکه با کمی مطالعه متوجه خواهد شد که به چه دلیل و تا چه اندازه در نوع برخورد خود با مخاطبین آن کنسرتش اشتباه کرده است.

همین نوع برخورد گرشا رضایی مصداقی از عدم مخاطب شناسی و مخاطب محوری بود و دیشب برخورد محسن یگانه خواننده معروف پاپ گونه‌ای پسندیده از برخورد با مخاطب و احترام به جایگاه مخاطب را نشان داد و آن مثل قدیمی در ذهن متبادر می‌شود، که «هر کسی که به دیگران احترام بگذارد در اصل به خود احترام گذاشته است».  

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: محسن یگانه گرشا رضایی مخاطب کنسرت پاپ محسن یگانه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۹۱۱۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محسن رضایی زیر ذره‌بین؛ از دوستی قدیمی با قالیباف تا تغییر استراتژی!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سازندگی در یادداشتی، به موضوع تغییر تحرکات سیاسی محسن رضایی پرداخته و نوشته است:

آرایش سیاسی نیروهای اصولگرا برای دوره دوم انتخابات مجلس که ۲۱ اردیبهشت ‌ماه برگزار می‌شود، تغییر کرد. برخی چهره‌ها و طیف‌های اصولگرا از ائتلاف‌های قبلی خود خارج شدند و ائتلاف جدیدی را رقم زدند. ازجمله محسن رضایی که تحرکات سیاسی‌اش در آستانه دور دوم این شائبه را به وجود می‌آورد که از شانا جدا و به صبح ایران پیوسته است. در آخرین عکسی که از او در کنار رائفی‌پور و سعید محمد منتشر شد، افرادی حضور داشتند که شاید بتوان آنها را از دشمنان قسم‌خورده محمدباقر قالیباف دانست. رضایی که تاکنون درخصوص فعالیت‌های حزبی مجلس دوازدهم برخلاف دوران‌هایی که برای ریاست‌جمهوری‌اش تلاش می‌کرد، فعالیت سیاسی خاصی بروز نداده بود، حال با نشست‌های مختلف با رقیبان رئیس مجلس دوازدهم، گویا سیاست‌ورزی دبیر سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد فاز جدیدی شده است.

شاید نام رضایی را نسبت به برخی چهره‌های شناخته شده اصولگرایی در یک سال اخیر و برای‌ انتخابات پارلمان کمتر شنیده باشیم اما این امر نشان از این موضوع ندارد که برادر محسن، کنج عزلت گزیده بود و رفت‌وآمدی بین سیاسیون نداشت. او در ائتلاف شانا که ائتلاف اصولگرایان است، حضور داشت و پس از مدتی با جریان شریان جلسه برگزار می‌کرد. حالا هم چند وقتی است در کنار رائفی‌پور و سعید محمد، اصلی‌ترین مهره‌های طیف نوظهور صبح ایران می‌نشیند. آن هم همان محسن رضایی‌ای که در طول چهار سال ریاست قالیباف بر مجلس تا آنجایی که در توان داشت، سعی کرد تا مانند دوستانش چندان رئیس مجلس یازدهم را مورد هجمه قرار ندهد، مگر در لفافه.

اصولگرایان هرگز به وحدت درستی نرسیدند و حزب‌ها و ائتلاف‌هایشان نیز همواره درصدد زمین زدن یک یا چند نفر از افراد خودشان بوده است. مثال بارزی که می‌توان از قالیباف و دوستانش نام برد اما سوالی که در کنشگری‌های ضدونقیض رضایی پیش می‌آید این است که چطور او به یک‌باره از سایه خارج شد و در دوره زمانی بسیار نزدیک به هم در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) حاضر و در ادامه در شریان و صبح ایران دیده شد؟ آیا محسن رضایی که همیشه سودای ریاست‌جمهوری را داشت، حال تنها رقیبش را در سال ۱۴۰۴ محمدباقر قالیباف می‌بیند (که گویا او هم چندان از اینکه به جای ریاست پارلمان بر صندلی ریاست قوه مجریه تکیه بزند، بدش نمی‌آید) بنابراین تنها استراتژی‌ای که به ذهنش خطور می‌کند، یار غار تمام جریان‌های اصولگرایی است. آن هم طیف‌هایی که برای زمین زدن قالیباف از هیچ کاری دریغ نکرده و نمی‌کنند.

هرچند این گمانه‌زنی که محسن رضایی چرا تنها قالیباف را رقیب ریاستش بر پاستور می‌داند و چندان وقعی بر رقابت با رئیسی نمی‌نهد نیز سوالی است که ممکن است پیش آید اما در مقابلش می‌توان به این موضوع نیز فکر کرد که اگر این گمانه‌زنی درست باشد، طبیعتاً محسن رضایی در صورت پیروز شدن رئیسی می‌تواند جای بیشتری در دولت آینده داشته باشد تا پیروز شدن قالیباف! کمااینکه تمام این جریان‌هایی که با آنها نشست‌وبرخاست می‌کند، با وجود اختلاف، یک هدف مشترک دارند، حذف محمدباقر قالیباف.‌

اگر کمی به عقب برگردیم نزدیک انتخابات ۱۴۰۰ ریاست‌جمهوری، رضایی و قالیباف رقابت جالبی با هم داشتند. این دو نفر که در جنگ یکی فرمانده ارشد و دیگری فرمانده زیردست بود، یک بار دیگر نیز یعنی سال ۹۲ با هم مسابقه گذاشته بودند؛ اگرچه هر دو از آن رقابت ناکام بیرون آمدند. مجدداً سال ۹۹ عزم رقابت کردند. رئیس مجلس به اسم نظارت بر قوانین و دبیر مجمع هم به ‌عنوان بررسی مسائل استان به سفرهای استانی می‌رفتند. آن زمان که جهان در بحران کرونا بود یک سایت خبری از این خبر داد که محسن رضایی در شرایط کرونایی در کمتر از پنج ماه دست‌کم به ۱۵ استان و البته شهرهای مختلف استان تهران سفر کرده است. البته اصفهان، مرکزی، لرستان و فارس را هم به آن اضافه کنیم. در این فاصله کمتر از یک ماه البته همه سفرهای او نیز با عنوان دبیر مجمع تشخیص انجام شد. همان زمان خبری مبنی بر احتمال نامزدی برادر محسن در انتخابات ۱۴۰۰ ریاست‌جمهوری نیز منتشر شد. اما سایت رضایی حتی خبر کاندیداتوری او برای مجلس را هم ترفند مخالفان برای سوزاندن او در انتخابات ریاست‌جمهوری دانست. این درحالی است که رضایی بالاخره در قامت رقیب رئیسی به میدان مبارزه وارد شد و باخت.
برنامه‌های سفرهای قالیباف هم تقریباً شبیه محسن رضایی بود. مثلاً در برنامه سفر کردستانش با فعالان فرهنگی و اجتماعی سنندج و ‌با شورای اداری استان جلسه داشت. آن زمان همچنین ویدئوهایی از دیدارهای مردمی قالیباف نیز منتشر شده بود که بسیار یادآور سفرهای استانی محمود احمدی‌نژاد بود. در نهایت محمدباقر قالیباف در قامت ریاست قوه مقننه و محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام آینده را ادامه دادند.‌

البته ناگفته نماند در ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ رضایی تلاش کرد با شکل‌دهی به یک ائتلاف بین خودش، سعید محمد و مرحوم رستم قاسمی، نوعی کنشگری انتخاباتی منجر به برد و یا منجر به وزن‌کشی را شکل دهد اما او نیز همچون تمام نامزدهای دیگر آن انتخابات، مستحیل در فرآیند برد ابراهیم رئیسی شد و نه ‌تنها در ایام همان انتخابات نیز حرف درشتی علیه رئیسی نگفت بلکه در پساانتخابات نیز همچون عمده دیگر نامزدها وارد دولت رئیسی شد. اگرچه این یک سوال سیاسی جالب است که چرا تمام نامزدهای اصولگرای انتخابات ۱۴۰۰ به صورت یکجا (به غیر از جلیلی که خودش نخواست به دولت برود) وارد دولت رئیسی شدند و چه سیاستی پشت این کار نهفته بود؛ لکن این روایت قصد دارد صرفاً به محسن رضایی بپردازد. آن‌طور که عصر ایران تحلیل می‌کند، سابقه و اطلاعات سیاسی نشان می‌دهد که محسن رضایی پس از خروج از سپاه علاقه خاصی به حضور در دولت داشته است. گزارش‌هایی وجود دارد که او حتی در دولت خاتمی نیز ابراز تمایل به حضور در کابینه داشت. او از سال ۸۴ به این‌ سو عملاً یک پای ثابت عمده انتخابات‌ ریاست‌جمهوری بوده است. انتخابات‌هایی که محسن رضایی به‌رغم انتخاب گفتمان‌های مختلفی از «دولت عشق» گرفته تا «پیوستن به اشکال‌گیرندگان بر انتخابات ۸۸ سپس انعزال از آنها» توفیقی در آنها به دست نیاورد. هرچه بود اما محسن رضایی پس از انتخابات ۱۴۰۰ بخشی از تمایل پیش‌گفته را عملی کرد و به‌ عنوان «معاون اقتصادی رئیس‌جمهور رئیسی» وارد دولت رئیسی شد؛ ورودی که البته از ابتدا هم پیش‌بینی می‌شد که بی‌فرجام باشد. بنابراین، این نخستین بار پس از سال‌ها بود که محسن رضایی از سمت دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام کنار می‌رفت.

به هر حال تحرکات جدید سیاسی محسن رضایی بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و او خواهد بود، اما با پیشینه‌ای که از این دو سیاستمدار و فرمانده قدیمی داریم، طیف اصولگرایان از هر جریان و حزبی ترجیح می‌دهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به رضایی رای دهند و همان‌طور که ابراهیم رئیسی را به ریاست رساندند، حال اگر رئیسی مهره سوخته آنها شود، نفر بعدی رضایی باشد تا رئیس مجلس یازدهم. اینکه این اقدام علیه قالیباف چه دستاوردی برای رضایی دارد و حذف قالیباف از گردونه به ‌نفع چه کسانی است؛ نکاتی هستند که باید منتظر ماند تا در آینده‌ای نه‌ چندان نزدیک با رصد کردن تحرکات سیاسی آنها نتیجه گرفت. اما در عین حال فعالیت‌های این روزهای محسن رضایی همواره این گمانه‌زنی را تقویت می‌کند که او سودایی جز کاندیداتوری دوباره برای ریاست‌جمهوری ندارد و گویا در عمل رقیبی قدرتمندتر از محمدباقر قالیباف نمی‌بیند.

۲۷۲۱۹

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904295